1. مرحله دندانهای شیری که از سن 8-6 ماهگی تا 24 ماهگی در دهان میرویند و تعدادشان 20 عدد است به این دندانها، دندانهای موقت نیز میگویند.
2. مرحله دندانهای دائمی که زمان رویش آنها بین 6 تا 21 سالگی است و تعدادشان 32 عدد است.
3. مرحله واسط که بین 6 تا 12 سالگی و در آن تعدادی از دندانهای شیری و تعدادی از دندانهای دائمی وجود دارد.طبقه بندی شکل دندانها
انسان دارای بیش از یک نوع دندان است و در هر نیم فک هشت دندان دارد که خود به 4 نوع تقسیم میشوند:
الف) دندانهای پیش: که تعدادشان 2 عدد بوده و درست در مجاور خط وسط قرار دارند. وظیفه این دندانها اساساً بریدن و قطع کردن است.
ب) دندانهای نیش : سومین دندان از خط وسط که وظیفه اساسی آن بریدن، پاره کردن، سوراخ کردن و نگاهداشتن مواد غذایی است.
ج) دندانهای کرسی کوچک: چهارمین و پنجمین دندان از خط وسط را پرمولر اول و دوم میگویند وظیفه اصلی آنها بریدن، جویدن و نگاهداشتن است.
د) دندانهای کرسی بزرگ یا مولرها : ششمین، هفتمین و هشتمین دندان از خط وسط را مولر گویند که وظیفه آنها جویدن و سائیدن غذا است.
به طور کلی هر دندان از 2 قسمت تاج و ریشه تشکیل شده است که هر کدام از آنها دارای ساختمان چند لایهای با این شرح میباشند:
الف) مینا : نسج بسیار سخت و آهکی شدهای است که سطح خارجی تاج دندان را تشکیل میدهد.
ب) عاج: عاج نسج سختی است که حجم عمده و اصلی هر دندان را تشکیل میدهد و در داخل خود حفره پالپ یا مغز دندان را محصور میسازد. در حقیقت روی نسج عاج، قسمت تاج بوسیله مینا و قسمت ریشه با سمان پوشیده میشود.
ج) پالپ یا مغز دندان: منبع نرمی است که حفره داخل دندان را پر میکند و شامل عروق و اعصاب است.
ریشه دندانها در داخل استخوان فک قرار دارد و لثه نسج فیبروزهای است که سطح خارجی این حفرات استخوانی را تا ناحیه طوق دندانها میپوشاند.
مسواک یکی از وسایل تمیز کننده دندانها و پلاک دندانی است اما باید بدانید که مسواک به تنهایی نمیتواند کلیه سطوح دندانی را تمیز نماید. لذا برای تمیز کردن سطوح بین دندانی و حفظ سلامت بافتهای بین دندانی از وسایل دیگری باید استفاده نمود. رعایت بهداشت لثهها و تمیز کردن سطوح بین دندانها از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا بیماریهای لثه و پریودنتال و نیز اغلب پوسیدگیهای دندانی از همین سطوح شروع میشوند. بهترین و معمولترین وسیله جهت تمیز کردن سطوح بین دندانی، نخ دندان میباشد البته وسایل تمیز کننده مطلوب و مناسب جهت سطوح بین دندانی میبایست براساس هر بیمار انتخاب شود زیرا انتخاب آن بستگی به شکل و فاصله نواحی بین دندانی دارد.
در افرادی که دارای لثههای سالم هستند و یا در مواردی که التهاب لثه یا بیماریهای پریودنتال به صورت خفیف وجود دارد و یا در افرادی که دندانهایشان بصورت متراکم و روی هم دیگر قرار گرفته، جهت تمیز کردن نواحی بین دندانها نخ دندان توصیه میشود. اما بیمارانی که قبلاً تحت جراحی لثه قرار گرفته اند و سطح ریشه دندان در ناحیه طوق لخت شده است و یا افرادی که دارای بریجهای دندانی یا پلاکهای پروتز پارسیل هستند، جهت تأمین بهداشت دهان ودندان، نیاز به وسایل کمکی مخصوصی دارند. این وسایل شامل انواع برسهای بین دندانی، برسهای حاشیهای، تحریک کنندههای پلاستیکی لثه، نخ دندانهای ضخیمتر و نیز وسیله نگاهدارنده نخ دندان میباشد.
مثلاً اگر بین دندانها فاصله باشد یا در فردی که قبلاً تحت جراحی لثه قرار گرفته است، برای برداشتن پلاک بین دندانی میتوان از برسهای بین دندانی و یا خلال دندان استفاده نمود. همچنین سطح ریشه دندانها را که بصورت باز و لخت باشند، میتوان با برسهای حاشیهای تمیز نمود.
مطالعات نشان دادهاند که مسواکهای دستی و برقی در برداشتن پلاک میکروبی مشابه یکدیگر عمل میکنند، البته مسواک برقی جهت افرادی که عقب افتاده ذهنی هستند و یا معلولیت جسمی دارند، توصیه میشود.
شستشو دهندههای دهانی، به تنهایی پلاک میکروبی را بر نمیدارند لذا هیچ گاه نمیتوانند جایگزین ابزارهای مکانیکی همچون مسواک یا وسایل تمیز کننده سطوح بین دندانی شوند، البته میتوان دهانشویه کلرهگزیدین با غلظت کم را به مایع این وسایل اضافه کرد تا موجب ضدعفونی کردن محیط دهان شود.
با تشکر از دکتر شکوفه شهرابی